ابزار هدایت به بالای صفحه

عجب! آقایان، نیامده توافق کردند!!

توافق مهم دوم آذر میان ایران و کشورهای 5 + 1 در ژنو را می توان یکی از مقاطع مهم تاریخی در ایران قلمداد کرد که عده ای از آن، به عنوان تکرار معاهده ی ترکمنچای و جام زهر، و عده ای دیگر از آن به عنوان فتح الفتوح و پیروزی بزرگ، یاد کردند!

هر چند با وجود تمامی اختلاف سلیقه ها و دعوای احزاب و جریان ها در ایران، بسیار مایه ی تعجب و نگرانی است که بر سر موضوع بسیار مهم امنیت و منافع ملی، اینگونه فاصله و اختلاف تعبیر وجود داشته باشد، اما به نظر می رسد، برای درک بهتر از این قرارداد، باید ابتدا به متن این پیمان که ترجمه ی کامل چهار صفحه ای آن در اختیار رسانه ها قرار گرفته، مراجعه، و سپس قضاوت شود.

ابتدا به خلاصه ی این توافق توجه فرمایید:

تعهدات ایران:

• کل اورانیوم غنی شده ی بالای 20 درصد ایران که 196 کیلو گرم است، باید خنثی شود.
• غنی سازی بالای 5 درصد کلا تعلیق شود.
• فعالیت در اراک و نطنز و فردو نباید گسترش پیدا کند.
• در نطنز ماشین جدید نصب نمی شود.
• ماشین های نصب شده که هنوز فعال نشده اند، متوقف می شوند.
• 4 آبشار در فردو، اورانیوم را تا 5 درصد غنی می کند و 12 آبشار دیگر فعالیت نمی کند.
• در اراک، آب سنگین به تأسیسات حمل نمی شود و هیچ نوع فعالیت بازفرآوری نیز انجام نمی شود و هیچ نوع تأسیسات بازفرآوری هم ساخته نمی شود.
• راکتور اراک سوخت گذاری نمی شود و سوخت جدید هم برای آن تولید و حتی تست نمی شود.
• مواد 5 درصد غنی شده نباید بیش از 10 هزار کیلو باشد و اضافه ی آن اکسید خواهد شد.
• اطلاعات مربوط به طرح و نقشه های ایران برای تأسیسات هسته ای به آژانس ارائه می شود.
• توصیف و شرحی کامل از ساختمان هر یک از سایت های هسته ای به آژانس داده می شود.
• برنامه ی عملیات های کل تأسیسات هسته ای به همراه برنامه های آینده ی ایران، به آژانس اعلام می شود.
• اطلاعات کامل در مورد معادن اورانیوم ایران و شرکت های مرتبط و منابع مواد، به آژانس اعلام می شود.
• آژانس، به بایگانی کامل تصاویر دوربین های تأسیسات هسته ای و کارگاه های مونتاژ ایران دسترسی خواهد داشت.
• آژانس می تواند هر وقت که صلاح بداند، بازرسان خود را به هر کدام از تأسیسات ایران فرستاده و دوربین های پخش مستقیم، نصب نماید.

تعهدات غرب:

• صادرات نفت ایران در حد فعلی تحریمی باقی مانده و از این بیشتر تحریم نمی شود.
• 7 درصد از طلب ایران از پول بلوکه شده ی نفت خودش(حدود 4 میلیارد دلار) به صورت قسطی طی 6 ماه به ایران پرداخت می شود.
• بیمه حمل و نقل برای صادرات نفت ایران با میزان فعلی برقرار می شود.
• تحریم صادرات پتروشیمی ایران از طرف آمریکا تعلیق می شود.
• تحریم مبادله ی طلا و فلزات گرانبها، ورود قطعات خودرو به ایران و و قطعات هرواپیماهای مسافری، تعلیق می شود.
• تحریم جدید توسط شورای امنیت و اروپا و آمریکا انجام نمی شود.
• یک کانال مالی با استفاده از عواید نفتی خود ایران ایجاد می شود که برای خرید محصولات خوراکی و کشاورزی، دارو، ادوات پزشکی استفاده شود.

در زمینه ی این توافق چند نکته قابل توجه است:

• 1- علاوه بر آن که در هیچ کجای این متن، به صراحت در مورد حق غنی سازی ایران، سخنی به میان نیامده است، موارد فراوانی نیز وجود دارد که از نظر حقوقی، طرف های غربی را مجاز می کند، هر وقت دلشان خواست، به بهانه ای، توافق مذکور را نقض و ادامه ی روند تحریم ها را از سر بگیرند.
• 2- آمانو، رئیس سازمان بین المللی انرژی اتمی که چندی قبل از این معاهده، به ایران سفر کرد، طی گزارشی به طرف های غربی، اعلام کرده بود که مسئولان جدید دولت ایران، 3 ماه است که کار غنی سازی و پیشرفت هسته ای در ایران را متوقف کرده اند و جای هیچگونه نگرانی نیست.

• 3- مسئولان تیم ایرانی، برای رسیدن به یک توافق با غربیها خیلی عجله داشتند و هنوز نیامده و بدون تجربه و اطلاع کافی از وضعیت امنیت داخلی و خارجی و جزئیات هسته ای ایران، می خواستند قبل از فرا رسیدن 100 روزگی دولت، این پیروزی! دیپلماسی را در کارنامه ی تقریباً خالی دولت تدبیر و امید قرار دهند و همین عجله یکی از دلایل حصول چنین نتیجه ای از این مذاکره شد.
• 4- تقریباً همه ی حقوقدانان و کارشناسان داخلی، این پیمان را (برد) کامل برای غرب و دستاوردی (ناقص و بسیار ضعیف) برای ایران دانسته اند. واقعاً معلوم نیست وقتی تقریباً کل داشته های هسته ای ایران، در مقابل بخشی از تحریم ها معامله می شود، در آینده برای برداشتن کل تحریم ها، باید با چه ابزار و کدام داشته، بر سر میز مذاکره بنشینیم؟!
• 5- تیم مذارکه کننده ی ایرانی با وجود آن که پیشنهادهای خود را به طرف های مذاکره کننده(یا همان دشمنان رسمی ملت ایران و شرکای اسرائیل) اعلام کرده بود، متن آن را محرمانه اعلام کرد و عملاً ملت ایران از دانستن حق خود در حالی محروم بودند که دشمنان، کاملاً به آن آگاه بودند و اکنون با انتشار این توافق، علت این محرمانه بودن، برای همگان مشخص شد.
• 6- آقای رئیس جمهور در حالی با خوشحالی پس از این توافق، با خانواده برخی از شهدای هسته ای عکس یادگاری گرفتند، که تیم مذاکره کننده ی ایران، کمترین تلاشی را برای محکومیت ترور دانشمندان هسته ای از سوی غرب، به انجام نرسانده بود.
• 7- پاسخ فوری رهبر معظم انقلاب به نامه ی بلند بالای رئیس جمهور را می توان از ابعاد مختلفی مورد توجه قرار داد، از جمله آن که: اولاً، همگرایی در داخل و وحدت بر سر تصمیم نمایندگان جمهوری اسلامی در مقابل دشمنان امری کاملاً بدیهی و لازم است و ثانیاً: برای حفظ آرامش و امنیت داخلی، به طور غیر مستقیم، این تدبیر باعث شد تا فضای حساس داخلی، آرامش خود را حفظ کند. ثالثاً سنت حمایت از دولتها، باز هم در این موضوع جلوه کرد و البته به نظر می رسد رهبر معظم انقلاب با درج جمله ی(براساس آنچه مرقوم داشته اید) خطاب به رئیس جمهور و توصیه به (ایستادگی و باج ندادن به دشمنان)، تلویحاً بر نظرات مکرر خود که (بی اعتمادی به مذاکره و عدم حصول نتیجه ی خوب برای ملت ایران از این مذاکرات) بود تأکید فرمودند و طبعاً، بر اساس تأکید معظم له، وظیفه ی همگان، بیداری و باز بودن چشم ها و روشنگری و نقد سازنده است.
• 8- توافق اخیر، گر چه شاید در کوتاه مدت، عده ای از عوام مردم و سیاسیون خسته را شادمان کند، اما همان گونه که از رکود اقتصادی پس از این توافق نیز پیداست، این موضوع، نه تنها دستاورد مناسبی برای اقتصاد و سیاست ایران به دنبال نخواهد داشت، بلکه زیاده خواهی دشمنان در آینده را بیشتر و تهدیدات آنان را افزون تر خواهد نمود، جالب است که جان کری وزیر خارجه ی آمریکا، پس از بیرون آمدن از سالن مذاکره اعتراف کرد که اولاً تحریم ها دیگر در ایران و انجام مقاصد ما برای فروپاشی حکومت تأثیری نداشت و ثانیاً ایران طی سالهای اخیر، پیشرفت زیادی در زمینه ی هسته ای پیدا کرده بود و ثالثاً گزینه ی نظامی برای ما(آمریکا) بسیار سخت بود!

با این وجود و گر چه چشم انداز آینده ی این توافق بدلیل خوی استکباری آمریکا و غرب، اصلاً مثبت و روشن نیست، اما مردم ایران، گوش به فرمان رهبر و مقتدایشان، در وقت لازم، تکلیف خود را در مقابل زیاده خواهان و فرصت طلبان، انجام خواهند داد.

منبع: نشریه خبری، تحلیلی - سیاسی، اجتماعی، فرهنگی عبرت های عاشورا - آدینه 15 آذر 1392